Estoński CIT to rozwiązanie podatkowe, które znane jest polskim firmom od co najmniej 3 lat. Forma opodatkowania dostępna w Polsce jest od 1 stycznia 2021 roku. Estoński podatek dochodowy dla firm to opcja dedykowana głównie dla spółek kapitałowych, takich jak spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółki akcyjne. Główną cechą estońskiego CIT jest opóźnienie momentu opodatkowania dochodów przedsiębiorstwa do czasu ich wypłaty w formie dywidendy. To bardzo istotne, gdyż jeśli reinwestujesz w ramach podmiotu lub np. modernizujesz firmę, to nie płacisz. Płacisz dopiero, kiedy wypłacasz np. zysk w formie dywidendy. W przypadku spółek, które korzystają z estońskiego CIT, istotnym elementem jest zrozumienie, jak wypłata zysków w formie wynagrodzeń dla wspólników wpływa na opodatkowanie. Więcej na ten temat dowiesz się właśnie w tym artykule.
W ramach estońskiego CIT, firmy nie płacą podatku dochodowego w trakcie inwestowania zysków ponownie w działalność. Podatek jest płacony dopiero w momencie, gdy zysk jest wypłacany akcjonariuszom lub wspólnikom. Dzięki temu rozwiązaniu, przedsiębiorstwa mogą lepiej planować swoje finanse i inwestycje, a opodatkowanie staje się proste i przejrzyste.
W tradycyjnym systemie podatkowym, wynagrodzenia wypłacane wspólnikom, którzy są jednocześnie pracownikami spółki, podlegają zasadom opodatkowania stosowanym do wynagrodzeń pracowniczych. Pozostaje to równoznaczne m.in. z podatkiem dochodowym od osób fizycznych i składkom na ubezpieczenia społeczne bądź zdrowotne. Dlatego właśnie korzystamy z art. 176 kodeksu spółek handlowych, ale o tym nieco więcej w dalszej części artykułu.
Jeśli wspólnik wykonuje pracę na rzecz spółki i otrzymuje za to wynagrodzenie, to takie płatności traktowane są w specyficzny sposób. Opodatkowane są według standardowych zasad, niezależnie od tego, czy firma korzysta z estońskiego CIT, czy nie. Natomiast w przypadku estońskiego CIT podatek jest płacony w momencie wypłaty dywidendy. Dywidenda jest wypłacana z zysków, które zostały wygenerowane i zdecydowano o ich wypłacie. Opodatkowanie dywidendy następuje dopiero w momencie jej wypłacania wspólnikom. Jeśli więc spółka korzystająca z estońskiego CIT wypłaca wynagrodzenie wspólnikom za pracę na rzecz spółki, podlega ono standardowemu opodatkowaniu jako wynagrodzenie pracownicze. Natomiast, zyski zatrzymane i reinwestowane w spółce nie są opodatkowane do momentu ich wypłaty jako dywidendy.
Warto w tym aspekcie posłużyć się rzeczywistym przykładem. Znalazłem interpretację podatkową, która wskazuje, że można łączyć ECIT z wynagrodzeniem wspólników. Konieczne jest jednak spełnienie kilku warunków. Wynagrodzenie musi być przede wszystkim za usługi realnie wykonywane i w po stawkach rynkowych. Jeżeli te dwa warunki są spełnione, to jak najbardziej można to łączyć. Czy jest tu potrzeba interpretacji podatkowej? Sugerowałbym, że tak i zdecydowanie warto ją uzyskać. Wynagrodzenie wspólników z artykułu 176 kodeksu spółek handlowych to świetne rozwiązanie. Po wejściu Nowego Ładu z uwagi na składkę zdrowotną poszukiwaliśmy sposobu na wydobywanie kapitału ze spółki, który nie pozostawałby obciążony ZUS oraz składką zdrowotną. Właściwie jedyną taką formułą było wynagrodzenie wspólników za pewne obowiązki, które mieli wykonywać na rzecz spółki. Dlaczego to było takie popularne? Nie występowała składka zdrowotna, czyli rozliczamy się według skali 12% do 120 tys. zł rocznie, a powyżej 32%.
Proponuję więc, abyś skontaktował się ze mną. Napisz do mnie maila! Aby móc skorzystać z estońskiego CIT, firma musi spełnić określone warunki, takie jak prowadzenie pełnej księgowości czy osiąganie dochodów głównie z działalności operacyjnej. Ponadto, jest on dostępny tylko dla spółek, które nie przekraczają pewnego progu przychodów rocznych, co ma na celu wsparcie mniejszych przedsiębiorstw. Warto dodać, że estoński CIT nie jest korzystny dla wszystkich firm, ponieważ różnice w płynności finansowej i strategiach inwestycyjnych mogą sprawić, że tradycyjny system opodatkowania będzie bardziej odpowiedni. Jeśli masz pytania lub wątpliwości, to zapraszam do kontaktu.
Autor: Rafał Kufieta
